พระพุทธชินราช ประวัติความเป็นมาของวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร ประเทศไทย นับถือศาสนาพุทธเป็นส่วนใหญ่ และในหน้าที่ของพุทธศาสนิกชนนั้นคือการเข้าวัด ทำบุญ ตักบาตร ฟังธรรมและด้วยความที่เข้าวัดเพื่อกราบไหว้สักการะเป็นประจำทำให้เห็นถึงความงดงามของงานประติมากรรมแต่ละวัดที่ได้ไปกราบไหว้ซึ่งในแต่ละวัด แต่ละภูมิภาคก็มีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกันออกไปและในจังหวัดพิษณุโลกนี้ ที่ใคร ๆต่างรู้จักวัดแห่งนี้ที่เป็นวัดคู่บ้านคู่เมือง ของจังหวัดพิษณุโลกเลยก็ว่าได้ นั่นก็คือ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือที่เรียกกันว่า วัดใหญ่นั่นเองค่ะ ซึ่งวันนี้ แอดมินมีข้อมูลเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของวัดมาให้ทุก ๆ คนได้ศึกษากันด้วยค่ะ ที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.1900ในรัชกาลพระมหาธรรมราชาที่ 1(พญาลิไท)เป็นวัดหลวงตั้งแต่รัชกาลที่ 6 เมื่อ พ.ศ.2458 ตั้งอยู่ริมแม่น้ำน่านทางฝั่งตะวันออก เป็นวัดที่ประดิษฐานของพระศรีศาสดา พระพุทธชินสีห์ และพระพุทธชินราชอันเลื่องชื่อที่ประดิษฐานเป็นพระประธานองค์ใหญ่ ชาวบ้านทั่วไปจะขานนามว่า“หลวงพ่อใหญ่”เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยมีขนาดหน้าตักกว้าง 5ศอก 1คืบ 5นิ้ว (2.875 เมตร) สูง 7ศอก(3.5เมตร)หล่อด้วยทองสัมฤทธิ์ขัดเงาเกลี้ยงตั้งประดิษฐานอยู่ ณ พระวิหารทางทิศตะวันตกของวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารองค์พระนั่งขัดสมาธิอยู่บนฐานชุกชีบัวคว่ำบัวหงาย พระพักตร์หันไปทางทิศตะวันตก(ด้านริมน้ำน่าน)พระเกศ(ผม)มีลักษณะยาวเป็นเปลวเพลิงวงพระพักตร์(ใบหน้า)ค่อนข้างกลมไม่ยาวรีเหมือนผลมะตูมดังเช่นพระพุทธรูปสมัยสุโขทัยองค์อื่นๆ พระขนง (คิ้ว)โก่งเส้นรอบนอกพระวรกายอ่อนช้อยมีสังฆาฏิ(ผ้าคลุมกันหนาวที่ใช้ทาบบนจีวร) ยาว ปลายหยักเป็นเขี้ยวตะขาบ นิ้วพระหัตถ์(นิ้วมือ)ทั้งสี่ยาวเสมอกัน ฝ่าพระบาท(ฝ่าเท้า)แบนราบและค่อนข้างแคบ เมื่อเทียบกับพระพุทธรูปองค์อื่นในยุคสุโขทัย ส้นพระบาท…